اطلسی

صفحه ی دلم پر از اطلسی شده
بوی بهار از دور به مشامم میرسد
دور است اما نزدیک...
حیاط پر از شکوفه های صورتی
در دلم غوغاییست
نسیم از پنجره به درون اتاق می آید
آه که چقد جایت خالیست
کاش در این زمزمه ی بهاری
تو بودی
تو که از برگ گل باطراوت تری
شکوفه ها بهانه ی تو میکنند
بیا که هیچ چیز جای خالیت را برایم پر نمیکند
حتی شکوفه های صورتی...